Sachta-Grosz Irena. Kancelaria notarialna

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1) z dnia 2 kwietnia 2004 r. w sprawie sposobów i warunków bezpiecznego użytkowania i usuwania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z dnia 21 kwietnia 2004 r.) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z 2004 r. Nr 3, poz. 20) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa:   1)   obowiązki wykonawcy prac polegających na bezpiecznym użytkowaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest;   2)   sposoby i warunki bezpiecznego użytkowania oraz usuwania wyrobów zawierających azbest;   3)   warunki przygotowania do transportu i transportu wyrobów i odpadów zawierających azbest do miejsca ich składowania;   4)   wymagania, jakim powinno odpowiadać oznakowanie wyrobów i odpadów zawierających azbest. § 2.  Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:   1)   zakładzie lub warsztacie zamkniętym - oznacza to wszystkie miejsca, w których świadczone są usługi w zakresie usuwania części zamiennych zawierających azbest lub inne usługi w zakresie wyrobów zawierających azbest;   2)   obiekcie - oznacza to: a)  obiekt budowlany, o którym mowa w art. 3 pkt 1, b)  budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w art. 3 pkt 2a, c)  tymczasowy obiekt budowlany, o którym mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41);   3)   odpadach zawierających azbest - oznacza to odpady zaliczane do odpadów niebezpiecznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm. 2) );   4)   miejscu zawierającym azbest - oznacza to także miejsce, gdzie znajdują się wyroby zawierające azbest;   5)   planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia - oznacza to plan...

REZOLUCJA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 29 listopada 1995 r. w sprawie założeń polityki budowlanej państwa. (M.P. z dnia 8 grudnia 1995 r.) Budownictwo polskie pogrążone jest w głębokim kryzysie. Po sześciu latach żywiołowej transformacji nie udało się zbudować nowego modelu funkcjonowania budownictwa w warunkach gospodarki rynkowej. Przedłużający się okres przejściowy zagraża szansom rozwojowym tej dziedziny. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej widzi konieczność opracowania przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i przedłożenia Sejmowi w terminie do 30 kwietnia 1996 r. założeń polityki budowlanej państwa, dającej budownictwu i przemysłowi materiałów budowlanych możliwości rozwoju i sprostania konkurencji z firmami zagranicznymi na rynku krajowym i międzynarodowym. Założenia te powinny uwzględniać następujące zagadnienia:   1)   ocenę dotychczasowych przemian organizacyjno-własnościowych pod kątem szans rozwojowych firm budowlanych na tle procesów integracji z Unią Europejską,   2)   działania na rzecz pobudzania popytu,   3)   budowę modelu instytucjonalno-prawnego,   4)   działania na rzecz poprawy jakości produktu budowlanego,   5)   dalsze porządkowanie prawa,   6)   funkcjonowanie rynku zamówień publicznych,   7)   zmiany systemu edukacji i badań naukowych,   8)   likwidację barier w dostępie do informacji,   9)   likwidację szarej strefy i poprawę stanu bezpieczeństwa pracy.